هزارتوی پر پیچ و خم

عمه گیلاس داستانی ایرانی است با عناصر کاملا بومی. نویسنده تلاش کرده است با استفاده از اساطیر و افسانه های ایرانی به خلق شخصیت هایی بپردازد که ریشه در اسطوره ها و افسانه های ایرانی دارند. بازی های فرا متنی و تعامل با مخاطب و مشارکت دادن او برای پیش برد داستان از شگردهای دیگر نویسنده است که در این اثر با آن روبه رو هستیم. با توجه به نام اثر که مرتبط با مضامین سبک واقع‏گرایی جادویی به نظر می‏آمد، بر آن شدیم گزاره های این سبک را در آن بررسی کنیم و سپس به این نتیجه می‏رسیم که پایان داستان معلول علت نیست و آنچه در ابتدا و میانه اثر شاهد آن هستیم، ذهنمان را به پایانی دیگر رهنمون می‏کند؛ پایانی که بعدا می‏بینیم خلاف انتظارمان است. این اثر به‏نوعی به ازخودبیگانگی بشر و تقابل مرگ و زندگی (وجود و عدم) و نیز عمر محدود آدمی اشاره دارد. رقص جن‏ها جزو معدود کارهای رئال جادویی است که با وجود آمیختگی‏اش با تخیل و ترس، خنداندن مخاطب هم در آن فراموش نمی‏شود.