مدل ساختاری تاثیر مدیریت استعداد بر بهره وری نیروی انسانی و نوآوری در سازمان های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی)

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر ابعاد مدیریت استعداد بر بهره وری نیروی انسانی و نوآوری در اداره ورزش و جوانان استان آذربایجانشرقی می باشد.
روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بود با توجه به محدود بودن حجم جامعه، حجم نمونه برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد (N=n). ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه بود؛ برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی پیرسون و همچنین برای تعیین روابط میان متغیرها در قالب مدل علی از مدل سازی معادلات ساختاری(SEM) بهره گرفته شده است.
نتایج تحقیق نشان داد که مدیریت استعداد و ابعاد آن بر بهره وری نیروی انسانی و همچنین نوآوری در سازمان ورزشی اثرگذار است. همچنین در قسمت اثر کل مشخص شد که مدیریت استعداد بیشترین تاثیر (92/0=β) را بر بهره-وری نیروی انسانی داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که به ترتیب 29% و91% از واریانس متغیرهای بهره-وری نیروی انسانی و نوآوری توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین می باشد. در نهایت، کلیه شاخص های برازش مدل نیز نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند.
به طور کلی میتوان اذعان نمود که با به کارگیری صحیح مدیریت استعداد و ابعاد آن می توان بهره وری نیروی انسانی و به تبع آن نوآوری در سازمان های ورزشی را بهبود بخشید و باعث کارایی هرچه بیشتر افراد مستعد در سازمان شد.