بیماری نوظهور ویروس دریاچه ای تیلاپیا (TiLV)

بیماری های ویروسی از علل شایع بیماری و مرگ در ماهیان پرورشی هستند. بیماری نوظهور ویروس دریاچه ای تیلاپیا [1] یک بیماری مهلک جدید به ویژه در ماهیان با ارزش اقتصادی است. این ویروس نو ظهور، یک تهدید جدی برای آبزی پروری تیلاپیا در آسیا و سراسر جهان می باشد. بیماری ویروسی تیلاپیا دریاچه ای یک ویروسRNA دار شبه ارتومیکسوویروس [2] است. علایم بالینی ماهیان بیمار شامل: بی حالی، کم اشتهایی، کندی حرکت، تغییر رنگ، تخریش پوست و دژنراسیون چشمی، اختلالات در چشم و کدرورت عدسی، اندوفتالمیت، تراکم کلیه، آنسفالیت، احتقان متوسط طحال و کلیه، ضایعات بافتی مغز شامل ادم، خونریزی کانونی در لپتومنینژیس [3] ، و احتقان مویرگی در هر دو ماده سفید و خاکستری مغز است. ویروس دریاچه تیلاپیا،RNA دار با سنس منفی بوده و دارای ژنوم10 قطعه ای می باشد. مطالعات زیستی نشان داده اند که انتقال مستقیم بصورت افقی بسیار مهم است. این ویروس هیچ گونه خطری برای سلامتی انسان ها ندارد، اما می تواند جمعیت آبزیان آلوده را به شدت کاهش دهد. در هشدار سازمان فائو اعلام شده که هنوز مشخص نیست این بیماری بتواند از طریق محصولات منجمد تیلاپیا نیز سرایت کند یا خیر لیکن احتمالا سطح توزیع ویروس دریاچه تیلاپیا از آنچه امروز گمان می رود گسترده تر بوده و تهدید بزرگی علیه پرورش این نوع ماهی در سطح جهانی است. هم چون سایر بیماری های ویروسی دیگر آبزیان، عملا راهی برای درمان این بیماری وجود ندارد ولی آشنایی بیشتر با خصوصیات این بیماری می تواند در پیشگیری از انتقال وگسترش آن موثر باشد.