تحلیل راهبردی تنگناها و فرصتهای توسعه گردشگری شهری(مطالعه موردی: شهر شهرکرد)

در دهه های اخیر توسعه گردشگری شهری به عنوان یکی از فعالیت های عمده اقتصادی در کشورهای مختلف، سبب گردیده تا مدیران و برنامه ریزان در راستای توسعه فعالیت های این صنعت با شناخت پتانسیل ها و مسائل پیش روی و تصمیم گیری و برنامه ریزی برای آن به افزایش کیفیت تجربه گردشگری و حفظ منافع جوامع میزبان توجه نمایند. در این راستا برنامه ریزی راهبردی می تواند به عنوان پاسخی به مشکلات پیش آمده به علت عدم برنامه ریزی صحیح در گردشگری نیز مطرح گردد. در هسته گردشگری مانند همه فعالیت های تجاری دیگر باید «راهبردی گردشگری» تجسم یابد. در این راستا از جمله مدل های برنامه ریزی راهبردی مورد استفاده در توسعه گردشگری به ویژه در گردشگری شهری، مدل سنتی SWOT می باشد. لذا در مطالعه ی حاضر، سعی شده تا ضمن شناخت و معرفی برخی از توانمندی ها جاذبه های گردشگری شهر شهرکردواقع در استان چهارمحال وبختیاری بررسی وبا نگاهی راهبردی به تنگناها و مشکلاتی که فراروی گردشگری شهر شهرکرد می باشد، پرداخته شود. این تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی است و با استفاده از مطالعات میدانی و جمع آوری داده از طریق بررسی اسنادی و کتابخانه ای،پرسش نامه(از دیدگاه 70 نفر از مسئولان و گردشگران ) و اینترنتی انجام شده است. وسپس داده ها در نرم افزار exel وارد و تحلیل شده و پس از آن با استفاده از مدل راهبردی swot مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته اند.یافته ها نشان دهنده آن است که شهر شهرکرد به رغم برخوردار بودن از ظرفیت های بالای گردشگری در بخش تاریخی و طبیعی با کمبود امکانات زیربنایی و رفاهی، ضعف تبلیغات، مشکلات مدیریتی دست و پنجه نرم می کند، از طرف دیگر دارای فرصت های اشتغال زایی برای جوانان تحصیل کرده شهرکرد و ورود ارز و سرمایه گذاری برای شهر شهرکردمی باشد. از راهکارهای مهم توسعه گردشگری شهر شهرکرد افزایش تبلیغات، ایجاد امکانات رفاهی واقامتی،حمایت های دولتی،جذب سرمایه گذاری است.