اهمیت سیاست های حامی سیستم مدیریت انرژی از دیدگاه ملی و بین المللی

در صورت عدم اجرای راهکارهای بهینه‌سازی مصرف و بهبود عملکرد انرژی از اوایل سال 2000 میلادی، میزان مصرف انرژی در سال 2016 در سراسر جهان 12 درصد بیشتر از مقدار فعلی مصرف می‌بود که این افزایش معادل اضافه شدن اتحادیه اروپایی دیگر به بازار جهانی انرژی برآورد شده است. بهبود عملکرد انرژی علاوه بر کاهش شدت انرژی و مزایای زیست‌محیطی، به تقویت امنیت انرژی می‌انجامد، به طوری که سبب کاهش واردات انرژی در بسیاری از کشورها در سال‌های اخیر شده است. مطابق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در سال 2017، یکی از موثرترین ابزارها در راستای ایجاد ساختاری به منظور پایش مصرف انرژی و شناسایی فرصت‌های بهبود عملکرد، استقرار سیستم مدیریت انرژی است.
  به طور کلی هدف از استقرار سیستم مدیریت انرژی، توانمندسازی سازمان‌ها به ایجاد سیستم‌ها و فرایندهای لازم به منظور نظارت مستمر بر عملکرد انرژی سازمان بوده و پیاده‌سازی آن بر پایه بهینه نمودن استراتژی مصرف انرژی، کاهش هزینه‌ها، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و ردپای کربن، و نیز بهبود جایگاه و مزیت رقابتی سازمان با توجه به اخذ گواهینامه‌های بین‌المللی استوار است. یکی از استانداردهای جامع و به‌روز در این حوزه، استاندارد بین‌المللی ISO 50001:2011 نام دارد که در تمامی سازمان‌ها با اندازه‌های مختلف در هر دو بخش دولتی و خصوصی، صرف‌نظر از نوع محصول یا خدمات، و میزان پیچیدگی فرایندهای موجود قابل استفاده است.