برنامه ریزی و تدوین راهکارهای تحقق شهرهای خلاق در ایران مطالعه موردی: شهر ارومیه

هدف پژوهش حاضر، برنامه ریزی و تدوین راهکارهای تحقق شهرهای خلاق در ایران با تاکید بر شهر ارومیه می باشد نوع تحقیق، کاربردی و روش بررسی آن توصیفی – تحلیلی، همبستگی می باشد و برای تجزیه وتحلیل داده ها از مدل های تحلیل شبکه ای، تاپسیس و برای ارتباط بین متغیرها، آزمون های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، مناطق پنج گانه شهر ارومیه و شاخص های تحقیق شامل 10 معیار اصلی با 16 زیر معیار که بر اساس بررسی دقیق منابع خارجی و داخلی انتخاب شده است می باشد. نتایج حاصل از مدل ANP نشان می دهد که معیار های زیرساخت های خلاقیت و طبقه خلاق به ترتیب با امتیاز 320/0 و 194/0 بیشترین و معیارهای مقیاس شهری و تنوع اجتماعی به ترتیب با امتیاز با 012/0 و 023/0 کمترین اهمیت و تاثیر را درحرکت شهر ارومیه به سمت یک شهر خلاق رادارند. بررسی وضعیت شاخص های خلاقیت و چگونگی توزیع و سطح بندی آن ها نشان می دهد منطقه یک با میزان تاپسیس 9781/0 در رتبه اول و منطقه دو با میزان تاپسیس 00970/0 در رتبه آخر ازلحاظ سطح خلاقیت قرارگرفته اند. نتایج نشان می دهد که بین متغیرهای ده گانه و خلاقیت شهری در مناطق پنج گانه ارومیه، همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. در این میان، منطقه یک با 496/0 دارای بیشترین سطح همبستگی می باشد و ده متغیرهای فوق توانایی تبیین 8/37 درصد از تغییرات واریانس (وضعیت خلاقیت شهری ارومیه) را دارد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر بیان کننده این است که معیارهای زیرساخت های خلاقیت و طبقه خلاق با میزان 501/0 و 490/0 دارای بیشترین تاثیر تحقق شهر خلاق ارومیه می باشند. درنتیجه راهکارهای چون توسعه مراکز جذب نخبگان، حفظ طبقه خلاق، استفاده از ظرفیت تنوع اجتماعی ارومیه، سرمایه گذاری و توسعه زیرساخت های فناوری و... بیشترین تاثیر را برای قرار گرفتن ارومیه در مسیر تحقق شهر خلاق دارند.