تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مصرف کورکومین بر سطوح پروستاگلاندین E2 و پرولاکتین در زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی

یکی از مشکلات زنان در سنین باروری سندرم پیش از قاعدگی است که از قدرت کافی برای تداخل با جنبه های مهم زندگی برخوردار است. از علل ابتلای آن، تغییر هورمون های پرولاکتین و سطوح پروستاگلاندین E2 بیان شده است. از این رو هدف این مطالعه، تعیین تاثیر تمرین هوازی و مصرف کورکومین بر این عوامل بود.
در این کارآزمایی بالینی، 40 نفر از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی به 4 گروه تمرین، کورکومین، تمرین + کورکومین و دارونما تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه تمرین های ایروبیک و سایر گروه ها از 7 روز مانده به عادت ماهانه تا 3 روز اول، روزانه 2 عدد کپسول، حاوی 100 میلی گرم کورکومین و یا دارونما مصرف کردند.
نتایج نشان داد میزان پروستاگلاندین E2 فقط در گروه توام کاهش معنی داری داشت (005/0P=) و در سایر گروه ها تفاوت آماری معنی داری دیده نشد (01/0p>) (میزان P در گروه های تمرین، کورکومین و دارونما به ترتیب 04/0، 76/0 و 33/0 به دست آمد). در مورد شاخص پرولاکتین، هیچ کدام از مداخلات تغییر معنی داری را در میزان پرولاکتین سرم ایجاد نکردند (01/0p>) (میزان P در گروه های تمرین، کورکومین، توام و دارونما به ترتیب 1/0، 76/0، 99/0 و 25/0 به دست آمد).
نتایج مطالعه نشان داد مصرف کورکومین و انجام تمرین هوازی به صورت هم زمان باعث کاهش میزان پروستاگلاندین E2 می شود. لذا به نظر می رسد انجام این دو پروتکل به صورت هم زمان بتواند در درمان سندرم پیش از قاعدگی موثر واقع شود.