نگرش به مواد مخدر و برخی عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان پسر دبیرستانی سمنان

خطر یا محافظت در برابر اعتیاد به مواد مخدر با ایجاد نگرش مثبت یا منفی به آن ایجاد می شود. هدف این پژوهش بررسی نگرش به مواد مخدر و رابطه برخی مولفه های خانوادگی با آن در دانش آموزان پسر دبیرستانی بوده است.
این مطالعه مقطعی در سال 1395، بر روی 340 نفر از دانش آموز پسر دوره دوم متوسطه شهر سمنان انجام شد. روش نمونه گیری چند مرحله ای بود. ابتدا از هر یک از چهار جهت جغرافیایی شهر و نیز مرکز شهر، یک دبیرستان، سپس در هر دبیرستان منتخب، یک کلاس از هر پایه تحصیلی به تصادف انتخاب و کلیه دانش آموزان 15 کلاس منتخب مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه 20 سوالی احساس ناایمنی در کانون خانواده و پرسش نامه 40 سوالی نگرش سنج مواد مخدر بود.
میانگین± انحراف معیار سن دانش آموزان 8/0±4/16 سال بود. 6/27% نگرش خیلی منفی، 7/39% نگرش منفی، 2/28% نگرش متوسط، 8/3% نگرش مثبت و 6/0% نگرش خیلی مثبت به مواد مخدر داشتند. همبستگی مثبت و معنی داری بین جو عاطفی خانواده با نگرش به مواد مخدر (006/0=p، 151/0=r)، اثرات (029/0=p، 119/0=r)، خطرات (011/0=p ، 139/0=r) و مصرف (011/0=p ، 139/0=r) مواد مخدر دیده شد. هم چنین دانش آموزان با پدر معتاد نگرش مثبت تری به مواد مخدر (004/0=p)، اثرات (019/0=p)، خطرات (021/0=p) و مصرف مواد مخدر (001/0=p) داشتند. همبستگی بین نگرش به اثرات مواد مخدر با درآمد خانوار منفی و معنی دار بود (033/0=p، 117/0-=r). دانش آموزانی که از طرف والدین نسبت به مواد مخدر منع می شوند نگرش منفی تری نسبت به مواد مخدر داشتند (05/0p>).
بیش از یک چهارم این دانش آموزان نگرش متوسطی به مواد مخدر دارند که در معرض خطر هستند. این افراد از فرزندان خانواده های با تحصیلات و درآمدهای مختلف می باشند. ضروری است برنامه هایی جهت توانمند سازی خانواده ها تدوین تا والدین نحوه ارتباط صحیح با فرزندان را آموزش دیده و جو عاطفی خانواده را افزایش و با ارتباط دوستانه آن ها را از خطرات اعتیاد منع کنند. این مساله می تواند درصد دانش آموزان در معرض خطر نگرش مثبت را کاهش و از آسیب به جامعه جلوگیری کند.