مطالعه میزان فراوانی آلودگی شغال های طلایی به سالمونلا با استفاده از روش های کشت میکروبی و PCR در استان های گلستان و مازندران

سالمونلاها از جمله پاتوژن های زئونوز بوده و طیف وسیعی از حیوانات اهلی و وحشی را آلوده می کنند. گوشتخواران فرصت طلب و همه چیز خوار چون شغال طلایی که معمولا با تعداد بالا در نواحی روستایی پرسه می زنند، می توانند به عنوان منبع بالقوه آلودگی به سالمونلا برای انسانها و سایر حیوانات اهلی و وحشی در شمال ایران عمل کنند.
هدف از انجام این مطالعه بررسی آلودگی شغال ها به سالمونلا و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها در استانهای گلستان و مازندران بود.
در سالهای 1393 تا 1394 نمونه مدفوع 50 شغال تلف شده بر اثر تصادف با وسایل نقلیه جمع آوری و با استفاده از روش کشت میکروبی و PCR جهت بررسی آلودگی به سالمونلا مورد بررسی قرار گرفت و متعاقبا سروتیپ و الگوی مقاومت باکتریایی جدایه ها مشخص گردید.
با استفاده از روش کشت و PCR، 5 نمونه مبتلا به سالمونلا (10%) که متعلق به 2 سروتیپ،(5/3) S typhymurium و (5/2) S arizona بودند، در نمونه های مدفوع مورد شناسایی قرار گرفت. میزان آلودگی به سالمونلا در دو جنس نر و ماده مشابه بود و بیشترین میزان آلودگی در شغال های زیر 2 سال دیده شد.
2 جدایه S typhymurium و 1 جدایه S arizona مقاومت آنتی بیوتیکی بالایی نسبت به آنتی بیوتیک های استرپتومایسین و آمپی سیلین نشان دادند.
آلودگی 10 درصدی شغال های طلایی مورد مطالعه، بیانگر نقش فراموش شده این گونه در انتشار بیماری های مشترک و در معرض خطر قرار دادن سلامتی انسان ها در نواحی روستایی استان گلستان و مازندران می باشد. انجام مطالعات اپیدمیولوژیک جهت بررسی نقش حیوانات وحشی در انتشار سالمونلا و همچنین اجرای برنامه های مناسب جهت پیشگیری و کنترل سالمونلوز ضروری بنظر می رسد.