رویکرد تلفیقی در اولویت بندی پروژه های توسعه محصولات جدید دفاعی

یکی از چالش هایی که مراکز تحقیق و توسعه در حوزه دفاعی با آن روبرو میباشند، اولویت بندی پروژه های توسعه محصول جدید از میان ایده ها، طرح ها و خواسته های متنوع نیروهای مسلح و پژوهشگران دفاعی با توجه به محدودیت منابع است. در این راستا با انجام مطالعات کتابخانه ای و میدانی گسترده حوزه های تاثیرگذار در انتخاب پروزه های توسعه محصول جدید دفاعی شامل حوزه دفاعی، سازمانی و راهبردی، دانشی وفنی، بازار و ریسک و همچنین شاخص های مربوط به هر حوزه استخراج گردید. با توجه به تنوع و تعدد شاخص ها، که موجب افزایش خطای اولویت بندی پروژه ها می گردد، با استفاده از روش تحلیل مولفه های اصلی و داده کاوی در 21 پروژه تحقیقاتی تعداد شاخص ها از 42 شاخص شناسایی شده به 25 شاخص تقلیل داده شد. همچنین یک روش اولویت بندی که توسعه یافته روش تاپسیس فازی می باشد تحت عنوان تاپسیس فازی ساختاری پیشنهاد گردید. به منظور بررسی اثربخشی روش پیشنهادی، اولویت بندی 5 پروژه توسعه محصول جدید توسط روش های تحلیل سلسله مراتبی، تاپسیس فازی و تاپسیس فازی ساختاری انجام گرفت و نتایج هر سه روش با نظرات مدیران ارشد سازمان مقایسه گردید و مشاهده شد که اولویت بندی توسط روش پیشنهادی دارای حداقل اختلاف با نظر مدیران ارشد می باشد. همچنین در اولویت بندی 5 پروژه با روش پیشنهادی، پروژه پنجم با ضریب نزدیکی0.4915 در اولویت اول، پروزه اول با ضریب نزدیکی 0.3643 در اولویت دوم و درنهایت پروژه چهارم با ضریب نزدیکی 0.3010 در اولویت آخر قرار گرفت.