تاثیر ال کارنیتین بر متابولیسم پلاکت کنسانتره و کاهش آلودگی باکتریایی پلاکت ها در طول مدت زمان نگهداری تا 5 روز

کنسانتره پلاکتی، یکی از مهم ترین فرآورده های درمانی مشتق از خون می باشد. دمای نگهداری پلاکت ها (2 ± 22 درجه سانتی گراد) باعث شده که پلاکت ها بیشتر از سایر فرآورده های خونی در معرض خطر آلودگی باکتریال قرار گیرند. در این مطالعه برای اولین بار تاثیر ال - کارنیتین در کاهش آلودگی باکتریایی پلاکت و متابولیسم پلاکت ها بررسی شد.
در این مطالعه تجربی، 10 عدد کنسانتره پلاکتی تهیه شده در مرکز نوآوری انتقال خون، به روش تصادفی ساده انتخاب گردید. سپس اثر آنتی باکتریایی ال کارنیتین در پلاکت های کنسانتره با تلقیح باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بررسی شد و هم زمان نیز به تاثیر ال کارنیتین بر پارامترهای متابولیکی پلاکت در طول مدت نگهداری تا 5 روز پرداخته شد.
ال - کارنیتین در غلظت 50 میلی مولار سبب کاهش رشد CFU/mL 106 ×5/1 باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس نسبت به گروه کنترل خود گردید(001/0 p<). فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز(LDH) در پلاکت های تیمار با ال کارنیتین افزایش کمتری را نسبت به پلاکت های گروه کنترل در طول مدت نگهداری نشان داد(002/0 = p روز پنجم ، 003/0 p= روز سوم)، هم چنین توانست سبب حفظ غلظت اسید لاکتیک (008/0 p= روز پنجم) و pH محیط در پلاکت ها گردد. شمارش پلاکت نیز در پلاکت های تیمار شده با ال-کارنیتین نسبت به کنترل کاهش کمتری در روز پنجم نگهداری نشان داد(007/0 p= روز پنجم).
ال– کارنیتین به عنوان ماده افزودنی سبب بهبود متابولیسم و کیفیت پلاکت در طول مدت زمان نگهداری همراه باکاهش رشد باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس در پلاکت ها گردید.