تزریق گلبول قرمز متراکم در نوزادان نارس بیمارستان کودکان مفید تهران سال 1395

تولد زودرس نوزادان و بستری شدن آنان در بخش مراقبت ویژه نوزادان نسبت به دهه های گذشته افزایش چشمگیری داشته است. آنمی یکی از رایج ترین عوارض نارسی است. هدف این پژوهش، برررسی تزریق گلبول قرمز متراکم در نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان کودکان مفید تهران سال 1395 بود.
برای انجام این پژوهش توصیفی مقطعی، 116 نوزاد نارس با وزن کمتر از 1500 گرم و سن حاملگی کمتر از 35 هفته که سابقه جراحی و ناهنجاری های مادرزادی نداشته و سابقه تزریق خون داشتند، وارد مطالعه شدند و بعد از جمع آوری اطلاعات جمعیت شناسی، تظاهرات بالینی قبل و بعد از تزریق خون جمع آوری و توسط نرم افزار 20 SPSS و آزمون تی وابسته مورد مقایسه قرار گرفتند.
بر اساس یافته های پژوهش، میزان وقوع آپنه قبل و بعد از تزریق خون به ترتیب 31/79% و 82/19% ، تاکی کاردی 17/80% و 27/48% و وجود باقی مانده شیر در معده 73/55% و 34/21% بود. میانگین میزان هموگلوبین قبل و بعد به ترتیب mg/dL 1/9 و mg/dL 8/11 و میزان هماتوکریت قبل و بعد نیز به ترتیب 6/25% و 5/32% بود.
یافته ها نشان داد بین وقوع آپنه، تاکی کاردی، وجود باقی مانده شیر در معده، میزان هموگلوبین و میزان هماتوکریت قبل و بعد از تزریق خون تفاوت آماری معناداری وجود دارد(به ترتیب 001/0 p= ، 004/0 p= ، 005/0 p= ، 001/0 p=). بنابراین تزریق گلبول قرمز متراکم بر اساس دستورالعمل فعلی، سبب اصلاح شرایط بالینی و آزمایشگاهی نوزاد می شود.