مقایسه متغیرهای منتخب کینماتیکی استارت تک پای جلو وزن و عقب وزن شناگران پسر نخبه

در طی سال های اخیر با توجه به پیشرفت های علمی در جنبه های مختلف ورزشی، توسعه و بهبود سریعی در استانداردهای اجراهای ورزشی و همچنین عملکرد ورزشکاران رخ داده است. در مسابقات شنا استارت به موقع و صحیح ازجمله عواملی است که در موفقیت شناگران به ویژه شناگران سرعتی نقش به سزایی دارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه متغیرهای منتخب کینماتیکی استارت تک پای جلو وزن و عقب وزن شناگران پسر نخبه بود.
تعداد 14 شناگر نخبه پسر با میانگین سنی 1/92± 17/86سال به صورت هدف دار و در دسترس از بین کسانی که استارت بهتری داشتند در این پژوهش شرکت کردند. متغیرهای منتخب کینماتیکی در نظر گرفته شده در این تحقیق شامل زاویه رهایی از سکو، سرعت رهایی از سکو، زاویه ورود به آب، سرعت ورود به آب و مسافت پرواز بود. از دوربین فیلم برداری سرعت بالای 100 فریم بر ثانیه برای تعیین موقعیت بدن و اندازه گیری پارامترهای کینماتیکی در طی اجرای دو تکنیک استارت تک پای جلو وزن و عقب وزن استفاده شد. آزمون کولموگروف- اسمیرنوف برای بررسی توزیع نرمال داده ها و سپس از آزمون تی- زوجی برای مقایسه کمیت های کینماتیکی بین دو نوع استارت در سطح آلفای 05/0 استفاده گردید.
مسافت پرواز در دو تکنیک استارت تک پای جلو وزن و عقب وزن شناگران پسر نخبه اختلاف معناداری داشت (0/05>p) و در استارت تک پای عقب وزن بیشتر از استارت جلو وزن بود. در سایر مولفه ها ازجمله زاویه و سرعت رهایی از سکو، زاویه و سرعت ورود به آب در دو نوع استارت تک پا جلو وزن و عقب وزن تفاوت معناداری وجود نداشت (0/05

نتیجه گیری

به دلیل تفاوت مسافت پروازی و زمان جدا شدن از سکو به دلیل موقعیت قرارگیری مرکز ثقل بدن در دو نوع استارت توصیه می شود مربیان و شناگران بسته به نوع مسابقه (سرعتی و استقامتی بودن ماده شنا)، از هر یک از دو نوع استارت استفاده کنند.