مکانیابی تئاتر روباز با محوریت فرهنگسازی و هویتبخشی شهرها (مطالعه موردی: شهر زابل)

تئاتر حس پرواز و حس رهایی و آزادی و به تسخیر کشیدن صحنه و تصاحب تماشاگر است.این مقاله در نظر دارد تا با بررسی نقاط مشترک فرهنگی، هویتی در منطقه سیستان ازتئاتر رو باز به عنوان ابزاری در جهت برجسته کردن بیشتر این نقاط استفاده کرده و آن را وسیله ای برای پیوند بیشتر میان مردمان این منطقه معرفی کند. و در این بین کاربرد تئاتر رو باز در نحوه قرار گیری صندلی ها نیز می تواند در روحیه تماشاگر تاثیر بگذارد. هم سطح در هر حالت حس خاصی بر او چیره می شود: بالا حس تسلط، پائین حس تسخیر شدن و هم سطح هم کاری با نمایش را القا می کند. در این طرح با آوردن تعاریفی از هویت ملی و قومی و نیز مثال ها و نمونه هایی سعی شده تا راه کارهای علمی و عملی در ئر تدلتر رو باز به گونه ای که در شناخت هویت و افزایش روحیه اقتدار ملی، تاثیرگذار باشند، مورد بررسی قرار گیرند. در این بررسی به عواملی چون صحنه، نور و فرهنگها به گونه ای با بر انگیختن احساسات عمیق انسانی با فضا و یا با مفهومی که تئاتر نزد ملتها دارد انتقال می دهد اشاره میکند.