تعیین رابطه بین مهارت های کارآفرینی و نوآوری های رادیکالی و افزایشی در صنایع کوچک و متوسط

کارآفرینان نقش و جایگاه خاصی در جریان پیشرفت و توسعه اقتصادی بسیاری از دولت ها در کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه دارند. حضور کارآفرینان به عنوان یک راهبرد جدید در سازمان ها برای حصول نوآوری و استفاده از فرصت ها برای بهره مندی، رشد و بقای سازمان اهمیت خاصی دارد. صنایع کوچک و متوسط به کمک کارآفرینان و با بکارگیری نوآوری ها و ایده های جدید، تلاش ها را با توجه به نیازهای روز بازار به محصول و یا خدمات تبدیل کرده است. این تحقیق از نظر ماهیت از نوع تحقیقات کیفی، با توجه به هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش گردآوری داده ها، جزو تحقیقات توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را 80 صنایع کوچک و متوسط استان مرکزی تشکیل دادند که از این تعداد براساس فرمول کوکران تعداد 66 صنایع کوچک و متوسط به عنوان جامعه نمونه انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های استاندارد ابتکار و نوآوری شغلی مارتین پاچمن با ضریب آلفای کرونباخ 881/0 و مهارت های کارآفرینی اسمیت 896/0 استفاده گردیده است. براساس نتایج بدست آمده، رابطه معنی داری بین مهارت های کارآفرینی و نوآوری های رادیکالی و افزایشی در نمونه مورد بررسی مشاهده گردید همچنین به منظور رتبه بندی مولفه ها از آزمون ناپارامتریک فریدمن و همبستگی اسپیرمن استفاده شده است زیرا داده هایی که جمع آوری شده است از نوع کیفی (اسمی و رتبه ای) می باشد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که رتبه مهارت های فرایندی و مدیریتی بالاتر از مهارت های شخصی کارآفرینی و فنی می باشد و رتبه مهارت های فنی و ارتباطی بیشتر از مهارت های شخصی کارآفرینی است. مهارت های کارآفرینی، محیط خارجی و محیط داخلی بر نوآوری های رادیکالی و افزایشی موثر است.