بررسی رابطه شوخ طبعی با دشواری در تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دانشجویان

شوخ طبعی، راهبردی مقابله ای سازگارانه است که می تواند به عنوان راهی برای کنار آمدن با استرس های روزمره و برقراری ارتباط باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه شوخ طبعی با دشواری در تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دانشجویان است.
جامعه آماری این پژوهش همبستگی شامل دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوشهر بودند که از میان آن ها 200 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ایانتخاب و به مقیاس شوخ طبعی (فرم25 سئوالی)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (فرم 36 سئوالی) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (فرم 20 سئوالی) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها از روش آماری رگرسیون چندمتغیره همزمان استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که بین شوخ طبعی با ناگویی هیجانی رابطه مثبت و معنی دار (05/0=P ، 17/0- =r) وجود دارد اما بین شوخ طبعی و دشواری در تنظیم هیجان رابطه وجود ندارد (05/0=P ، 08/0- =r) همچنین بین ناگویی هیجانی و دشواری در تنظیم هیجان نیز رابطه مثبت و معنی دار (01/0=P ، 19/0- =r) وجود دارد.
بر اساس یافته های پژوهش می توان بر اهمیت موثر شوخ طبعی در کاهش دشواری هیجانی و ناگویی هیجانی نتیجه گیری کرد.