مقایسه استرس شغلی پرستاران بخش های اورژانس با سایر بخش های بیمارستان

استرس شغلی در کارکنان درمانی از جمله پرستاران، باعث کاهش بازدهی، آسیب های روانی و جسمانی و نارضایتی از خدمات می شود. بنابراین شناخت چگونگی و شدت میزان اثرات مخرب آن در بخش های مختلف بیمارستان خصوصا در بخش اورژانس با توجه به اهمیت زیاد آن، در ارتقاءی سلامت روانی و سطح کیفیت خدمات ارائه شده موثر خواهد بود.
این پژوهش با هدف مقایسه استرس شغلی پرستاران بخش اورژانس با پرستاران سایر بخش های بیمارستان های آموزشی گناباد و بیرجند انجام شد.
این مطالعه ی توصیفی- مقطعی بر روی (160) پرستار در بیمارستان های آموزشی شهرستان گناباد واقع در خراسان رضوی و بیرجند مرکز استان خراسان جنوبی در سال (1394) انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه تجدد نظر شده استرس شغلی پرستاران(Expanded Nursing Stress Scale) که دارای اعتبار (0/96=α) بوده به روش تصادفی طبقه ای از بین پرستاران بخش های اورژانس، داخلی، زنان، اطفال، دیالیز،ENT، ICU، CCU و NICU جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS16 و با استفاده از روش های آماری توصیفی و تحلیلی(آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل و آنووا) تحلیل گردید.
میانگین نمره استرس شغلی پرستاران در بخش اورژانس (0/52±2/14) و در بخش های غیر اورژانس(0/65 ±1/84) به دست آمد.که میانگین نمره کلی استرس شغلی در پرستاران بخش اورژانس به طور معنی داری بالاتر از پرستاران سایر بخش ها بود (0/002=P) و آزمون تی مستقل این تفاوت را بین دو گروه در خرده مقیاس های عدم آمادگی هیجانی، مشکلات با همکاران، حجم کار و بیماران و خانواده های آنان معنی دار گزارش نمود (0/001=P).
در راستای یافته ها، سیاست گذاران سیستم بهداشتی درمانی می توانند با توجه بیشتر به عواملی چون؛ عدم آمادگی هیجانی، مشکلات با همکاران، حجم کار، ارتباط با بیماران و خانواده های آنان میزان استرس شغلی پرستاران بخش اورژانس را کاهش دهند.