مروری بر مطالعات ژنتیک پایه و کلینیکال ناباروری مردان در ایران طی سال های 2016-2000

ناباروری مردان 50% موارد ناباروری را به خود اختصاص می دهد. دلیل بروز ناباروری مردان ناشناخته بوده و می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. در میان عوامل مختلفی که در ناباروری مردان با علت ناشناخته دخالت دارند، عوامل ژنتیکی یکی از فاکتورهای مربوطه می باشد. با توجه به شیوع بالای ناباروری مردان در ایران، و همچنین نقش مهم عوامل ژنتیکی در بروز آن در این مطالعه مروری، تجربه 17 ساله از مطالعات پایه و کلینیکال در زمینه ژنتیک ناباروری مردان مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، یا استفاده از پایگاه های پاب مد و سایر پایگاه های اطلاعات علمی (SID) مقالات مربوط به ژنتیک ناباروی مردان در ایران منتشر شده طی سال های 2000 تا 2016 با استفاده از کلمات کلیدی ژنتیک، سیتوژنتیک، ناباروری مردان، جمعیت ایران مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه مروری نشان داد که ریز حذف بازوی بلند کروموزم Y و ناهنجاری های کروموزومی دو فاکتور ژنتیکی مهم در بروز ناباروری مردان هستند. در کنار این دو فاکتور کمبود پروتامین (به ویژه پروتامین 2) نشان داده شده است که در باروری و نتایج حاملگی نقش دارد. بیشترین میزان آسیب به DNA اسپرم در میان مردان آستنواسپرم بوده است. در مطالعات متعددی ارتباط بین جهش ها و پلی مورفیسم های ژن های مختلف با ناباروری مردان نشان داده شده است. شناسایی عوامل ژنتیکی درگیر در ناباروری مردان ایرانی می تواند در تشخیص و درمان این افراد موثر واقع شود.