اثر غیر پیشگیرانه hMG بر بافت تخمدان در موش های صحرایی ماده تیمار شده با ناندرولون دکانوات: یک مطالعه هیستوشیمی و فراساختاری

تکوین فولیکول های تخمدان ممکن است تحت تاثیر سوء داروها قرار گیرد. ناندرلون دکانوات یکی از داروهای استروییدی است که می تواند موجب آسیب مورفولوژی بافت و عمل تخمدان و در نتیجه نارسایی تولید مثل گردد.

این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات تجویز هم زمان و غیر هم زمان hMG با ناندرلون دکانوات بر بافت تخمدان و سطح هورمون های جنسی در موش صحرایی ماده بالغ طراحی شده است.

تعداد 40 موش صحرایی ماده بالغ از نژاد Sprague Dawley به طور تصادفی و مساوی به هشت گروه تقسیم گردید. پنج گروه آزمایش به ترتیب به میزان 3 و 10 میلی گرم به ازای یک کیلو گرم وزن بدن موش صحرایی داروی ناندرلون دکانوات به طور هم زمان و غیر هم زمان با 10 واحد hMG و یا به تنهایی hMG دریافت کردند. دو گروه شاهد و گروه کنترل حلال ناندرلون دکانوات و hMG دریافت کردند. وزن و هورمون های LH،FSH ، استروژن و پروژسترون موش های صحرایی و وزن، حجم و ابعاد تخمدان ها اندازه گیری شد. تخمدان ها برای بررسی میزان آپوپتوز و مطالعه فراساختاری آماده گردید.

حجم تخمدان و هورمون های جنسی در گروه های آزمایش، کاهش داشت اما وزن و ابعاد تخمدان تغییری نیافت. میزان آپوپتوز در گروه های آزمایش به صورت زیر افزایش یافت: در گروه دوز پایین و بالای ناندرولون همراه با مصرف همزمان hMG، 18/70±48/80 و 14/20±65/20 در مقایسه با گروه های شاهد 1 ،17/80±33/20، و دوز پایین و بالای ناندرولون، در گروه غیر همزمان، 17/20±55/80 و 14/30±75/20 در مقایسه با شاهد 2، 32/40±31/60 (0/01p˂). سلول های فولیکولار و استروما در گروه های آزمایش به جز گروه hMG آسیب دیده بودند.

تجویز ناندرولون باعث کاهش سطح سرمی LH، FSH، استروژن و پروژسترون و آسیب غیر قابل برگشت و جبران ناپذیر به بافت تخمدان می گردد و hMG نمی تواند از تخریب فولیکول ها جلوگیری نماید. این یک هشدار جدی برای زنانی است که ناندرولون مصرف می کنند.