واکنشگری سوخت، راهکار تنظیم موتور اشتعال تراکمی بار همگن با پاشش مستقیم

احتراق اشتعال تراکمی بار همگن، یک مفهوم احتراقی مفید، از نظر بازدهی و میزان آلاینده های منتشره، برای موتورهای درون سوز است. این راهبرد احتراقی، یکی از مهمترین انواع احتراق کم دماسوز است. این شیوه، احتراق همزمان حجمی مخلوط پیش-آمیخته بسیار رقیق سوخت و هوا است. لیکن بازه کارکردی محدود این نوع احتراق سبب شده است که استفاده کاربردی از آن در موتورها تاکنون موفق نبوده باشد. یکی از روش های کاربردی نمودن این نوع احتراق در موتورها این است که با دیگر انواع احتراق ترکیب گردد و هر نوع از احتراق در بازه کارکردی بهینه خود ایفای نقش نماید. ایده موتور اشتعال تراکمی بار همگن که در آن تزریق مستقیم سوخت به داخل محفظه احتراق انجام می شود راهبرد مناسبی برای نیل به این هدف می باشد. در موتورهای اشتعال تراکمی بار همگن ابزار کنترلی خارجی که مستقیما زمان خوداشتعالی را تنظیم نماید وجود ندارد. عدد اکتان یا میزان واکنشگری سوخت یکی از اثرگذارترین پارمترها بر زمانیندی احتراق است. بنابراین، این پژوهش به بررسی اثر عدد اکتان سوخت بر احتراق اشتعال تراکمی بار همگن با پاشش مستقیم سوخت به محفظه احتراق می پردازد. بررسی های ریاضی بر مبنای یک مدل احتراقی جدید دو مرحله ای است. پیشبینی احتراق، از زمان بسته شدن دریچه هوا تا پایان پاشش سوخت با مدل تک منطقه ای، و از آن پس تا زمان بازشدن دریچه دود، با مدل چندمنطقه ای اجرا می شود. نتایج نشان می دهند که عدد اکتان اثر چشمگیری بر زمانبندی احتراق و توان تولیدی دارد. بنابراین، کنترل چرخه-به-چرخه و استوانه-به-استوانه زمانبندی احتراق با تنظیم عدد اکتان سوخت قابل اجرا خواهد بود.