مطالعه رابطه سلامت و کیفیت زندگی شهری (مورد مطالعه: شهر همدان)

امروزه در کنار رشد کمی شهرها، سنجش کیفیت و سطح سلامت در محیط های شهری مورد توجه بسیار قرار گرفته است. تغییر و تحول در جوامع معاصر سبب شده تا انطباق با شرایط جدید به جزء جدائی ناپذیر از زندگی مدرن تبدیل شود. مطالعات کیفیت زندگی می تواند به شناسایی نواحی مساله دار، علل نارضایتی مردم، اولویت های شهروندان در زندگی، تاثیر فاکتورهای اجتماعی جمعیتی بر کیفیت زندگی و پایش و ارزیابی کارایی سیاست ها و استراتژی ها در زمینه ی کیفیت زندگی کمک کند. مشارکت اجتماع محلی در مطالعات کیفیت زندگی می تواند پشتیبان مهمی برای تعیین سیاست ها و اهداف بلند مدت باشد. هدف این تحقیق مطالعه ی کیفیت زندگی (عینی و ذهنی) در سه محله ی بالا، متوسط و پایین شهر همدان بوده است. داده های این مطالعه به روش پیمایش با استفاده از پرسشنامه ی جمع آوری شده در سه محله ی بالا، متوسط و پائین شهر همدان گردآوری شده است؛ همچنین از تحلیل عاملی و آلفای کرونباخ حاصل از مطالعه ی مقدماتی، برای آزمون پایایی تحقیق استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که از بین ابعاد چندگانه ی کیفیت زندگی، بیشترین سهم و مولفه ی تعیین کننده ی کیفیت شاخص های اقتصادی، با بیشترین رابطه معنادار بوده و رضایت از شهر و محله، حمل و نقل عمومی و شاخص اجتماعی کمترین سهم را بخود اختصاص داده اند. از آنجا که کیفیت زندگی دارای دو بعد عینی و ذهنی است، این یافته موید تقدم متغیرهای ملموس در تعریف و تعیین کیفیت زندگی شهروندان ایرانی است؛ اما در حوزه ی رضایت و سطح آن معمولا ابعاد ذهنی و مقایسه نقش اساسی تری بازی می کند.