جداسازی باکتری های نفت خوار تولیدکننده بیوسورفاکتانت از خلیج فارس و بررسی اثر PH بر مصرف نقت

امروزه آلودگی های نفتی ناشی از تصادفات تانکرهای نفتکش، جنگ، صنایع وابسته به نفت و غیره مشکلات زیادی را در زمینه محیط زیست کشورهای جهان به وجود آورده است. تلاش برای رفع این آلودگی های نفتی با استفاده از روش های مختلف، بخصوص به وسیله میکروارگانیسم های تجزیه کننده ترکیبات نفتی، وسیع و روز افزون است. از آب خلیج فارس دراین مطالعه دو سویه باکتریایی غربال سازی شد، نتیجه به دست آمده حاکی از آن است که این باکتری ها قادرند ترکیبات نفتی را به طور موثری معدنی نمایند. سویه های مذکور، باسیل کوتاه گرم مثبت متحرک بدون اسپور دریایی، هوازی اجباری، کاتالاز مثبت و اکسیداز منفی بوده و تحت عنوان PG01 و PG02 نامگذاری شدند. در طول رشد در ارلن های تکان خورده (150 دور در دقیقه) حاوی محیط پایه معدنی حاوی نفت به عنوان تنها منبع کربن (محیط نفت)، باکتری های مذکور ابتدا تولید بیوسورفاکتانت نموده، نفت را در آب امولسیونه کرده و سپس سلول های باکتریایی به قطره های ریز نفت چسبیده و ترکیبات آن را به درون خود جذب کردند. تولید بیوسورفاکتان های آنیونی، یا متابولیت های حد واسط اسیدی در زمان رشد در محیط نفت باعث کاهش pH محیط شد. بررسی اثر PH بر روی رشد باکتری های نشان داد که هردو سویه جداسازی شده، در PH های 8 و 8.4 قادر به رشد و تجزیه نفت بودند و نسبت به تغییرات PH حساس می باشند. سویه های نامبرده در محیط کشت های عصاره مخمر و ملاس چغندرقند نیز قادر به رشد بوده ولی تولید بیوسورفاکتانت مشاهده نشده است.