تاثیر آموزش دلسوزی به خود بر انعطاف پذیری شناختی و معنای زندگی در افراد مواجه شده با انفجار مین منجر به نقص عضو

افراد مواجه شده با آسیب، رویکرد انعطاف پذیری در مواجهه با استرس ندارند و به دنبال معنای جدیدی برای زندگی نیستند. با توجه به اهمیت این امر، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش دلسوزی به خود بر انعطاف پذیری شناختی و معنای زندگی در افراد مواجه شده با انفجار مین منجر به نقص عضو انجام شد.
در این پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 40 نفر از افراد مواجه شده با انفجار مین منجر به نقص عضو که در نیمه اول سال 1396 تحت حمایت بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب بودند، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 20نفری آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی و پرسش نامه معنای زندگی (MLQ) استفاده شد. برای گروه آزمایشی 8 جلسه آموزش دلسوزی به خود اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و توسط آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.
بعد از تعدیل نمرات پیش آزمون، میانگین نمرات انعطاف پذیری شناختی (11.22=F) و زیرمولفه های ادراک کنترل (13.16=F) و ادراک چندین راه حل (5.64=F) و میانگین نمرات معنای زندگی (13.24=F) و زیرمولفه های معنای حاضر در زندگی (3.78=F) و جستجوی معنا در زندگی (19.07=F) در گروه آزمایش به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (0.05>p).
درمان متمرکز بر دلسوزی به خود در بهبود انعطاف پذیری شناختی و معنای زندگی در افراد مواجه شده با انفجار مین منجر به نقص عضو موثر است.