مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی در تعارضات زناشویی و کیفیت زندگی دانشجویان زن

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر تعارضات زناشویی و کیفیت زندگی در زنان متاهل دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران بود.
آزمودنی های این پژوهش دانشجویان متاهل زن بوده که به فراخوان محقق برای آموزش مهارت های ارتباطی پاسخ داد هاند . نمونه این پژوهش را 32 نفر از دانشجویان زن متاهل تشکیل می دادند که از بین جامعه موردنظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش عبارتند از: پرسش نامه تعارض زناشویی و مقیاس کوتاه ارزیابی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، طرح پژوهشی، طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارت های ارتباطی) به گروه آزمایشی ارائه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد.
نتایج این نشان داد که آموزش مهارت های α ≤0/ تحقیق با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس در سطح معنا داری 01 ارتباطی باعث کاهش تعارضات زناشویی شده و برکیفیت زندگی تاثیر مثبت می گذارد.