بررسی همبستگی مدیریت ارتباط با کارکنان بر عملکرد سازمانی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1395

امروزه توانایی مدیریت ارتباط با کارکنان جهت حمایت از عملکرد سازمانی و حفظ بقاء آن ضروری است. اما مدیران در رویارویی با فعالیت های اولیه مدیریت ارتباط، عملکرد ضعیفی دارند. این امر موجب کاهش بهره وری سازمان و ناتوانی در رقابت در عرصه های ملی و بین المللی شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی مدیریت ارتباط با کارکنان بر عملکرد سازمانی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شده است.
مطالعه حاضر به صورت توصیفی می باشد. در این مطالعه، از 150 نفر از کارمندان سیستم اداری دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1395 که حداقل دارای 5 سال تمام سابقه کار اداری بودند، استفاده شد. جهت جمع آوری داده ها، از دو پرسش نامه سنجش روابط مدیران با کارکنان و پرسش نامه عملکرد سازمانی کارکنان استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج حاصل از آزمون همبستگی pearson نشان داد که بین مدیریت ارتباط کارکنان و عملکرد سازمانی کارکنان ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد (001/0>P، 759/0=r)، هم چنین بین ابعاد رابطه مبتنی بر برابری مدیران (001/0>P، 788/0=r)، رابطه ساختاری (001/0>P، 742/0=r)، پویا (001/0>P، 736/0=r) و تفویضی مدیران (001/0>P ،756/0=r) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد. همچنین بین ابعاد رابطه کنترلی (001/0>P ،603/0-=r) و اجتنابی مدیران با کارکنان (001/0>P، 909/0-=r) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت.
بر اساس نتایج تحقیق می توان نتیجه گرفت که با بهبود روابط مدیران با کارکنان، عملکرد سازمانی آنان افزایش می یابد.