تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر مقادیر پلاسمایی آنزیم پاراکسوناز-1 و لیپید هیدروپراکسید در موش های نر دیابتی شده تحت تیمار با جلبک کلرلا

ورزش هوازی و مصرف مکمل کلرلا جهت کنترل شاخص های فشار اکسایشی و هم چنین مقادیر پاراکسوناز-1 در بیماران دیابتی از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین هوازی بر مقادیر پلاسمایی پاراکسوناز-1 و لیپید هیدروپراکسید در موش های نر دیابتی شده تحت تیمار با جلبک کلرلا می باشد.
تحقیق حاضر از نوع تجربی می باشد. 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه دیابتی شده، گروه دیابتی شده همراه با دریافت مکمل (کلرلا)، گروه دیابتی شده همراه با تمرین و گروه دیابتی شده توام (مکمل+تمرین). تمرین و دریافت مکمل به مدت 8 هفته پس از القاء دیابت ادامه یافت. در پایان هفته هشتم سطوح پاراکسوناز-1 و لیپید هیدروپراکسیداز اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.
در بین گروه ها از نظر مقدار پاراکسوناز-1 تفاوت معنی دار مشاهده شد (001/0P=). در مقایسه بین گروه کلرلا با ورزش (001/0P=) و کلرلا با توام (001/0P=) و هم چنین ورزش با توام (007/0P=) نیز تفاوت معنی داری مشاهده شد. هم چنین در بین گروه ها از نظر مقدار لیپید هیدروپراکسید نیز تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0P=)، به طوری که بین گروه کلرلا با تمرین (005/0P=) و گروه توام (001/0P=) و گروه تمرین با گروه توام (029/0P=) نیز تفاوت معنی داری مشاهده شد، به نحوی که پاراکسوناز-1 در گروه توام افزایش بیشتر داشت.
هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف کلرلا می تواند باعث کاهش قابل ملاحظه لیپید هیدروپراکسید و افزایش پاراکسوناز-1 در رت های مبتلا به دیابت شود، هر چند پروتکل جداگانه آنها نیز می تواند مفید می باشد.