تاثیر نانو ساختار ها برای مدیریت نور در ادوات الکترواپتیکی

یکی از دغدغه های اصلی حوزه ی ادوات فوتوولتاییکی در سال های اخیر جذب فوتون بیشتر و افزایش راندمان است. اما با توجه به محدودیت های پیش رو برای رسیدن به این هدف باید از بعضی حدود عبور کرد و طراحی های جدیدی را ارائه داد. هدف از طراحی های جدید رسیدن به قطعاتی است که در آن ها فوتون در لایه ی جاذب قطعه حبس شود تا بتوانیم نحوه ی رفتار فوتون های حبس شده را به کنترل خود در آوریم و از این طریق به سیگنالی مطلوب برسیم. اما برای رفع محدودیت های پیش رو باید فیزیک حاکم بر رفتار نور در مواجهه با نانو ساختار های مواد متفاوت را بدانیم. پیش نیاز دست یابی به این توانایی شناخت دقیق رفتار نور در حضور لایه های مختلف و یا المان هایی است که در طول فرآیندلایه نشانی از آنها استفاده می کنییم. از طرفی با توجه به ابعاد طول موجی نور که در محدوده چند صد نانومتر قرار دارد، ناگیز به طراحی ساختارهایی با ابعاد نانو برای گیراندازی و مدیریت نور هستیم، چرا که وقتی از نانو ساختار ها برای هدایت نور استفاده می کنیم در برهمکنش نور با آنها بحث تشدید مطرح می شود. اما می توان از راه های دیگری نیز به گیر اندازی نور پرداخت، مثلا ایجاد شیار بر روی سطح قطعه. به مجموع این فعالیت ها برای کنترل رفتار نور، مدیریت نور گفته می شود.