بررسی تطبیقی منظومه «لیلی و مجنون» با داستان «اصلی و کرم»

«لیلی و مجنون» از برجسته ترین آثار غنایی ایران است که بن مایه اصلی آن عشق عذری است، این اثر که زمینه عربی دارد، نخستین بار به وسیله نظامی به شعر کشیده شد و بعدها در بین شاعران فارسی زبان مورد استقبال قرار گرفته و نظیره هایی برای آن پرداخته شده است. این منظومه با بسیاری از آثار برجسته غنایی قابل مقایسه است. یکی از این آثار که در ایران و کشورهای دیگر چون ترکیه، آذربایجان، ارمنستان، عراق، مجارستان و... شناخته شده است، داستان «اصلی و کرم» است. در این داستان ها عاشق با محبتی خالص به معشوق زیباروی خویش دل می بازد و در راه رسیدن به او، تمامی حوادث ناگوار و سختی های زندگی را با تسلیم می پذیرد، لیک سرانجام عشق برای عشاق ناکامی است. مضامین مشترک چون شکل گیری عشق در دوران کودکی، ممانعت پدر معشوق از وصال آن ها، پاکدامنی و عفت، شیفتگی و شوریدگی عاشق، سردادن غزل و شعرخوانی، وفاداری به معشوق، تسلیم و جبرگرایی عاشق و معشوق، مرگ عاشق و معشوق در ناکامی این دو داستان را قابل مقایسه می سازد.