بررسی فمینیسم در مجموعه داستان «عشق روی چاکرای دوم» اثر ناتاشا امیری

فمینیسم به عنوان جریانی اجتماعی، به تدریج در دل ادبیات نیز راه یافت و از آن رو که انعکاس دهنده تمایلات، خواستها، دغدغه ها و رنجهای زنان اجتماع است، حوزه تاثیر آن از متن به فرامتن و اجتماع گسترش می یابد. پس از اولین تلاشهای زنان برای بازتاب جهان و زبان خاص خود در آثار ادبی، با وجود مخالف و انکار برخی از منتقدان، ادبیاتی زنانه پدید آمده است که ویژگی های منحصر به از ناتاشا امیری یکی از آثار داستانی فارسی » عشق روی چاکرای دوم « خود را دارد. مجموعه داستان دهه هشتاد به شمار میآید که اغلب داستانهایش درباره زنان و دغدغه های آنهاست. نتایج این پژوهش نشان میدهد که نویسنده در اغلب داستانهای این مجموعه، جهان و زبانی زنانه خلق کرده است که از منظر مفاهیم فمینیستی و بررسی صبغه های فمینیستی آن قابل بحث و بررسی است و از آن رو که شخصیتهای این داستانها، آدمهای معمولی و معاصر ما هستند، تاثیر عمیقی در باورپذیری آنها برای مخاطب برجای نهاده است.