پایش و پیش بینی تغییرات کاربری/پوشش اراضی و ارتباط آن با خشک سالی (مطالعه موردی: زیر حوزه پارسل B2، حوزه آبخیز زاینده رود)

تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین به دلیل تاثیر بر اکوسیستم های طبیعی به یک نگرانی برای حافظان و مدیران منابع طبیعی تبدیل شده است. تحقیق حاضر باهدف پیش بینی تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین و همچنین بررسی ارتباط خشک سالی با این تغییرات در زیر حوزه پارسل 2B با مساحت 21100 هکتار با استفاده از مدل زنجیره ای مارکوف و شاخص استانداردشده بارش (SPI) انجام شد. به این منظور با استفاده از تصاویر پیش پردازش شده سنجنده های ETM +، TM و OLI به ترتیب برای سال های 1365، 1380 و 1395، نقشه کاربری اراضی و پوشش زمین به روش طبقه بندی نظارت شده حداکثر احتمال تهیه شد. به منظور صحت سنجی مدل زنجیره ای مارکوف، نقشه کاربری اراضی و پوشش زمین برای سال 1395 پیش بینی و با نقشه کاربری مرجع 1395 مقایسه شد، پس از اطمینان از صحت نتایج پیش بینی برای سال 1395 اقدام به پیش بینی کاربری اراضی و پوشش زمین برای سال 1410 شد. نتایج تحقیق نشان دهنده داد که بین تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین با وضعیت خشک سالی ارتباط وجود دارد. بر اساس یافته های پیش بینی شده، برای سال 1410 کشاورزی دیم به میزان 6.95 درصد افزایش و اراضی مرتعی به میزان 6.66 درصد کاهش مساحت خواهند داشت. بنابراین در صورت وقوع خشک سالی و رها شدن اراضی کشاورزی دیم، فرسایش خاک افزایش خواهد یافت و همچنین فشار چرا بر مراتع باقی مانده سبب تخریب اراضی مرتعی خواهد شد. بنابراین اگر راهبرد فعلی استفاده از زمین با مدیریت فعلی ثابت باقی بماند تخریب اراضی در منطقه اجتناب ناپذیر خواهد بود.