مقایسه ابعاد شخصیتی مایرز- بریگز و میزان خوشبختی و تاب آوری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس)

مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های سیستم اعصاب مرکزی است که مشکلات روانشناختی بسیاری را موجب می شود، بدین سبب دو مفهوم خوشبختی و تاب آوری در مبتلایان به این بیماری، حائز اهمیت بسیار است. شخصیت عامل مهمی در ارتباط با خوشبختی و تاب آوری است؛ چراکه عمده واکنش های روانی و ارزیابی افراد از موقعیت های مختلف به شخصیت افراد وابسته است. لذا این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه ابعاد شخصیت مایرز- بریگز با میزان احساس خوشبختی و تاب آوری در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس) انجام شد.
پژوهش حاضر از نوع علمی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمام بیماران ثبت نام شده در انجمن ام اس شهرستان قوچان در سال 96- 1395 بودند. حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 66 نفر تعیین شد و افراد با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه تیپ های شخصیت مایرز- بریگز، پرسشنامه خوشبختی و پرسشنامه تاب آوری کانر دیویدسون بود. نتایج از طریق تحلیل واریانس یک طرفه به شیوه گام به گام تحلیل شدند.
آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد تفاوت بین ابعاد (حسی- شمی (شهودی)) و همچنین ابعاد (قضاوتی- ادراکی) از نظر میزان احساس خوشبختی به لحاظ آماری معنادار است (05/0 > P). همچنین تفاوت بین ابعاد (درونگرا- برونگرا) و همچنین ابعاد (فکری- احساسی) از نظر میزان احساس خوشبختی به لحاظ آماری معنی دار نبوده است (05/0 < P). همچنین تفاوت بین ابعاد (تفکری –احساسی) از نظر میزان تاب آوری، به لحاظ آماری معنی دار است (05/0 > P). ولی تفاوت بین ابعاد (درونگرا- برونگرا، حسی- شمی (شهودی)، قضاوتی – ادراکی) از نظر میزان تاب آوری، به لحاظ آماری معنادار نبوده است (05/0 < P).
بر اساس یافته های این پژوهش بین بعضی از ابعاد شخصیت با میزان احساس خوشبختی و تاب آوری در بیماران ام.اس رابطه وجود دارد. لذا پیشنهاد می شود با اجرای آزمون ابعاد شخصیت مایرز-بریگز و شناخت ابعاد شخصیتی بیماران و ویژگی های شخصیتی هر ترجیح، برنامه های آموزشی جهت ارتقا تاب آوری و احساس خوشبختی بیماران تدوین گردد.