ارزیابی توانمندسازی روانشناختی مدیران و تاثیر آن بر نگرش آنان به برنامه ریزی استراتژیک در معاونت توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت ایران

هدف کلی تحقیق حاضر ارزیابی توانمندسازی روانشناختی مدیران و تاثیر آن بر نگرش آنان به برنامه ریزی استراتژیک در معاونت توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت ایران می‏باشد. برای این منظور، توانمندسازی روانشناختی مدیران بر اساس نظریه وتن و کمرون (1998) در پنج بعد؛ احساس شایستگی، احساس خودمختاری، احساس معنی داری، احساس اعتماد و احساس موثر بودن و نگرش به برنامه ریزی استراتژیک بر اساس مدل دینجر، تات اوغلو و گلایستر (2006) تعریف شده و فرضیات تحقیق را شکل داده است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران شاغل در معاونت مذکور به تعداد 542 نفر بوده است. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 225 نفر برآورد و نمونه تحقیق به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای سوالات مربوط به پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی مدیران و نگرش به برنامه ریزی استراتژیک به ترتیب 889/0 و 909/0 کسب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون‏هایt تک گروهی، کلموگروف-اسمیرنف، همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. نتایج حاصل حاکی از آن است که توانمندسازی روانشناختی مدیران بالاتر از حد متوسط می باشد . همچنین نتایج تحقیق نشان داد که سه بعد احساس شایستگی(287/0)، احساس خودمختاری(182/0) و احساس معنی داری(567/0) بر نگرش آنان به برنامه ریزی استراتژیک موثر بوده ولی تاثیر دو بعد دیگر ؛ یعنی، احساس اعتماد و موثر بودن بر نگرش آنان به برنامه ریزی استراتژیک در معاونت توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت ایران مورد تایید واقع نگردید.