بررسی ویژگی های سبکی تکرار کامل در رمان سووشون و بوف کور

تکرار پدیده ای زبانی است که درباره آن مطالعاتی در زبان های گوناگون و در چارچوب نظریه های مختلف صورت گرفته است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی ارائه می شود. تکرار در دو نوع کامل و ناقص از سوی زبان شناسان بررسی شده است؛ که از آن میان در پژوهش حاضر به ویژگی های سبکی تکرار کامل در سووشون (سیمین دانشور) و بوف کور (صادق هدایت) می پردازیم. سوال این است که فرایند تکرار تا چه میزان می تواند ملاکی برای تشخیص سبک ادبی نویسنده تلقی شود؟ برای دستیابی به این منظور به پیکره ای در زبان فارسی نیاز بود که در این مقاله دو رمان برجسته فارسی یعنی سووشون و بوف کور انتخاب شد و با نگاهی تطبیقی بازیابی نحوه کاربرد تکرار، بسامد وقوع و تفاوت آنها در این دو رمان معاصر مورد بررسی قرار گرفت؛ نتایج حاصل از بررسی در داده های این دو اثر نشان می دهند که قیدها در فرایند تکرار کامل ناافزوده بیشترین بسامد کاربرد را دارند و دانشور به میزان بیشتری نسبت به هدایت از انواع تکرار کامل بهره گرفته است. بنابراین تکرار کامل می تواند ملاک مناسبی جهت تشخیص سبک باشد.