محرک های ارتباط و جدایی دانشگاه و صنعت

در سال‌ها‌‌ی اخیر یکی از موضوعات مورد اقبال در حوزه ارتباط صنعت و دانشگاه شکل گرفته است و مسیولان دانشگاه‌‌ها و مدیران صنایع سعی می کنند این حلقه مفقوده را ایجاد نمایند. از سوی دیگران دولت‌ها‌‌ نیز در تلاش هستند تا با رفع موانع تحقق این امر، هزینه‌ها‌‌ی خود را در ارتباط با دانشگاه‌‌ها و صنایع کاهش دهند.
با تمامی تلاش‌‌هایی که تاکنون صورت گرفته است به نظر می‌‌رسد کشور ما در این زمینه موفق نبوده و می‌‌بایست سرمایه‌‌گذاری بیشتری در این زمینه انجام دهد. یکی از فعالیت‌‌های ضروری در این زمینه شناخت عواملی است که موجب نزدیکی و یا فاصله‌‌گیری صنعت و دانشگاه است. از این‌رو، در این مقاله سعی شده است کارکردهای صنعت در قبال دانشگاه و مزایای این همکاری برای دانشگاه‌ها‌‌ احصا گردد.
احصای این عوامل موجب می‌‌گردد تا با تمرکز خاص بر روی برخی از آن‌‌ها، تلاش‌‌های صورت گرفته را متمرکز نموده و جهت‌‌دهی نمود تا بتوان با جلوگیری از تعدد اهداف و توزیع نامناسب هزینه‌‌ها، ارتباط این دو نهاد را مستحکم‌‌تر نموده و جامعه را از مزایای این ارتباط بهره‌‌مند نمود.