تاثیر تجویز حاد دوکوزاهگزانوئیک اسید به موشهای سوری مقاوم به داروهای ضد صرع در مدل الکتریکی 6 هرتز عنوان کوتاه: تاثیر تجویز حاد DHA به موشهای سوری مقاوم به صرع

بیماری صرع یک اختلال نورولوژیکی مزمن است که علی رغم کشف داروهای موثر، هنوز بیش از30 درصد از بیماران نسبت به داروهای ضد صرع رایج مقاوم هستند. بررسی اثر تجویز حاد دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) در پیشگیری از بروز مقاومت به داروهای لاموتریجین و فنی توئین در مدل تشنجی 6 هرتز در موش سوری نر.
ابتدا اثرات تجویز داخل بطن مغزی و خوراکی DHA و داروها به صورت جداگانه بررسی شد سپس در گروه های تست داروی فنی توئین یا لاموتریجین با دوز 25 میلی گرم/کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تزریق شدند. در مورد فنی توئین بعد از یک ساعت و 45 دقیقه و در مورد لاموتریجین بعد از 45 دقیقه، DHA با دوز 1 میلی مولار داخل بطن مغز موش ها تزریق شد. در گروه های شاهد حلال داروها یا حلال DHA به موش ها تجویز گردید. 15 دقیقه بعد از تجویزداخل بطن مغزی DHA یا حلال DHA در تمام گروه ها پروتکل 6 هرتز اجرا شد و رفتارهای تشنجی ثبت گردید. در گروه های تست خوراکی ابتدا داروی فنی توئین یا لاموتریجین با دوز 25 میلی گرم/کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تزریق شدند، در مورد فنی توئین بعد از یک ساعت و در مورد لاموتریجین هم زمان با تزریق دارو DHA با حجم 1/0 میلی لیتر به موش ها گاواژ شد و 1 ساعت بعد از دریافت DHA پروتکل 6 هرتز اعمال گردید.
تجویز حاد DHA به تنهایی به صورت تزریق داخل بطن مغز یا خوراکی تاثیری در مهار تشنج ها نداشت. همراه شدن DHA با داروی لاموتریجین یا فنی توئین نیز نتوانست مقاومت به این داروها را مهار کند.
نتیجه گیری نهایی: تجویز حاد DHA نمی تواند موجب مهار بروز مقاومت به داروهای لاموتریجین و فنی توئین در مدل 6 هرتز گردد. همچنین مصرف تک دوز DHA هم زمان با داروهای ضد صرع نیز تاثیری در مهار بروز مقاومت دارویی در بیماران مصروع دارای مقاومت دارویی ندارد.