چگونگی شناسایی نیازمندی ها برای ایجاد نرم افزار خودانطباق در شرایط عدم اطمینان نیازمندی

یکی از چالش های اساسی در تولید سیستم های نرم افزاری، به روز رسانی نیازمندی ها در مرحله تولید و اجرا است که می تواند ناشی از عدم اطمینان از فهم و خواسته ذی نفعان باشد. عدم اطمینان در نیازمندی، لزوم تولید یک معماری انعطاف پذیرو قابل انطباق جهت مدیریت کردن ریسک سیستم در مرحله اجرا را ایجاد می کند. مدل کردن عدم اطمینان در فرایند تولید نرم افزار و انطباق معماری نرم افزار با تغییر نیازمندی ها در زمان اجرا به صورت خودکار از جمله راه حل هایی هستند که در این زمینه مطرح می شوند. جهت پیاده سازی و اجرایی نمودن سنجش و رفع عدم اطمینان نیازمندی در مراحل تولید و اجرا از طریق مدل سازی و خودکارسازی آن، نیازمند کمی و محاسباتی نمودن نیازمندی هستیم. این مقاله ضمن تبیین منابع عدم اطمینان، به کمی کردن نیازمندی ها و ویژگی های توصیفی و کیفی می پردازد. به این ترتیب، تصمیم گیری در هر مرحله از فرایند تولید نرم افزار، مبتنی بر محاسبات عددی می باشد که راهی برای خودکارسازی تولید نرم افزار است.