اثربخشی هیپنوتراپی شناختی به شیوه گروهی بر بهزیستی روانشناختی در افراد مراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد

اعتیاد به مواد منجر به کاهش بهره وری و عدم کارایی در مسائل روانشناختی از جمله بهزیستی روانشناختی در سوء مصرف کنندگان به مواد گردیده است. هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی هیپنوتراپی شناختی به شیوه گروهی بر بهزیستی روانشناختی در افراد مراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد در شهر یاسوج بود.
این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران وابسته به مواد مخدرمراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد شهر یاسوج بوده است. تعداد 40 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف بود. مداخله گروهی هیپنوتراپی شناختی بر روی گروه آزمایش طی 8 جلسه یک ساعته ونیم وبصورت یک بار در هفته اجرا گردید، اما هیچ گونه مداخله ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. پس از پایان مداخله از هر دو گروه (آزمایشی و کنترل) پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها نشان داد هیپنوتراپی شناختی به شیوه گروهی، منجر به افزایش بهزیستی روانشناختی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در سطح معنی داری (001/0p<) گردید. میانگین و انحراف معیار نمره پیش آزمون بهزیستی روانشناختی در گروه آزمایش 42/3±80/37 و در گروه کنترل 86/2±25/39 بود. همچنین میانگین و انحراف معیار نمره پس آزمون بهزیستی روانشناختی در گروه آزمایش 61/15±45/66 و در گروه کنترل 73/2±15/39بود.
هیپنوتراپی شناختی می تواند نقش مهمی در افزایش کارایی و بهره وری بهزیستی روانشناختی بیماران وابسته به سوء مصرف مواد مورد استفاده قرار گیرد.