مقایسه ساختار جنگل در توده های شاخه زاد بلوط با تراکم و آمیختگی متفاوت (بررسی موردی: جنگل های نوژیان خرم آباد)

این پژوهش در جنگل های نوژیان خرم آباد انجام شد و توده های دچار تخریب (تنک) با توده های کم تر تخریب یافته (متراکم) از سه جنبه ساختاری تنوع گونه ای، الگوی مکانی و تنوع ابعاد مورد مقایسه قرار گرفتند. ابتدا بر اساس اطلاعات موجود و جنگل گردشی، دو طبقه تراکمی کمتر و بیشتر از 35 درصد از نظر تراکم تاج پوشش مرزبندی شد. سپس در هرکدام از لکه ها 10 قطعه نمونه یک هکتاری با شرایط فیزیوگرافی مشابه، برداشت شد. تنوع گونه ای در این توده ها کم است اما به طورکلی تنوع در توده های کمتر تخریب یافته بیشتر از توده های تنک است. از بین شاخص های تنوع گونه ای، شاخص مارگالف بیشترین تفاوت را نشان داد. در ارتباط با الگوی پراکنش، شاخص های میانگین جهت و زاویه یکنواخت نتایج مشابهی مبنی بر پراکنش تصادفی اغلب گونه ها در هر دو نوع توده نشان می دهند. بر اساس شاخص چیرگی گونه های بلوط ایرانی، کیکم و گلابی وحشی غالب و دیگر گونه ها مغلوب هستند. به طورکلی میانگین شاخص تمایز بیانگر تفاوت زیاد تاج پوشش در توده های مختلف است که این اختلاف در توده های متراکم بیشتر است. بر اساس نتایج، ساختار توده های کمتر تخریب یافته از جنبه های مختلف در وضعیت مطلوب تری قرار دارد. ازآنجاکه شرایط فیزیوگرافی این توده ها مشابه است، می توان عوامل انسانی را علت اصلی تفاوت آشکار این توده ها دانست و در صورت کاهش این عوامل و همچنین حفاظت و حمایت توده های تخریب یافته، وضعیت این توده ها به حالت مطلوب تر سوق داده شود.