تاثیر نوع قلمه و نوع تنظیم کننده های رشد گیاهی (IBA، NAA و 2،4-D) در ریشه زایی قلمه های سرخدار (Taxus baccata L.)

به منظور کمک به زادآوری و حفاظت از رویشگاه های موجود سرخدار، تاثیر نوع قلمه (ساده و پاشنه دار) و اکسین های ایندول بوتریک اسید (IBA)، نفالین استیک اسید (NAA) و 2 و 4 دی کلروفنوکسی استیک اسید (2، 4-D) در ریشه زایی قلمه های آن بررسی شد. قلمه ها بعد از سترون سازی، به مدت 30 دقیقه در اکسین های IBA، NAA و 2، 4-D در غلظت های 0، 02/0، 1/0، 2/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر نگهداری و در گلدان های پلاستیکی با استفاده از آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانه کاشته شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تجزیه واریانس دوطرفه و برای مقایسه میانگین ها از آزمون دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین درصد زنده مانی قلمه های ساده، طول ساقه و ریشه در غلظت 2 میلی گرم در لیتر IBA مشاهده شد. IBA، NAA و 2، 4-D در غلظت های مختلف در قلمه های پاشنه دار تنها تولید کالوس کردند. در قلمه های ساده، IBA در غلظت های 1 و 2 میلی گرم در لیتر تنها تولید ریشه کرده ولی NAA در غلظت های مشابه تولید کالوس کردند. بهترین قلمه ها برای تکثیر سرخدار، قلمه های ساده تهیه شده از سرشاخه های 2 تا 3 ساله که سبزرنگ بوده و کاملا چوبی نشدند، هستند. مناسب ترین تنظیم کننده رشد، IBA با غلظت دو میلی گرم در لیتر است. تنظیم کننده های رشد NAA و 2،4- D به دلیل روند کند در تولید ریشه، برای ریشه زایی قلمه های سرخدار توصیه نمی شوند.