تاثیر عوامل اکولوژیکی بر آتش سوزی در جنگل های هیرکانی (بررسی موردی: عرصه های جنگلی شهرستان نکاء)

در این پژوهش از مجموع 54 فقره آتش سوزی در شهرستان نکا در سال 1384، 19 لکه آتش سوزی با مساحت 250 تا 25000 مترمربع انتخاب و اطلاعات کمی و کیفی تمامی درختان موجود شامل قطر درخت در ارتفاع برابرسینه، کیفیت تنه، وضعیت سلامتی طوقه و فراوانی پایه های درختی به تفکیک در قطعات مختلف مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس یک طرفه داده ها نشان داد که تیپ درختی اثر معنی‏داری بر وسعت آتش‏سوزی‏ در جنگل دارد. بزرگ ترین لکه ها متعلق به تیپ‏های درختی ممرز–انجیلی و ممرز-بلوط بود. با استفاده از تحلیل تطبیقی قوس گیری شده (DCA) و تحلیل تطبیقی متعارفی (CCA)، گونه ها و قطعات نمونه‏برداری به نحو مناسبی در فضای رج‏بندی جایگذاری شدند. بر این اساس تیپ‏های درختی ممرز-انجیلی و ممرز-بلوط در گروه نخست، راش-ممرز به تنهایی در گروه دوم و دیگر تیپ‏های درختی در گروه سوم قرار گرفتند. به‏طورکلی، آتش‏سوزی در تیپ‏های بلوط-آزاد و راش- ممرز بیشتر از دیگر پوشش‏های درختی بود. علاوه بر تیپ درختی، عوامل محیطی شامل مقدار بارندگی سالیانه، دمای میانگین سالیانه و ارتفاع از سطح دریا بر وسعت آتش‏سوزی در این مناطق موثر بودند.