بررسی اثرات ملکولی و خونی آبزیان در مواجهه با نانوذرات

در دهه های اخیر نانوتکنولوژی، به‏عنوان یک فناوری کاربردی مورد توجه قرار گرفته است. نانو ذرات به ذراتی گفته می شود که حداقل یکی از ابعاد آن ها در محدوده 100-1 نانومتر باشد. ماهیان استخوانی ممکن است اندیکاتور مناسبی از آلودگی برای پایش آلودگی ها باشند چراکه پاسخ های بیوشمیایی آنها کاملا مشابه پاسخ های موجود در پستانداران می باشد. پارامترهای خونی و شکستگی DNA به عنوان یک بیومارکر آلودگی های محیطی در ماهی و دیگر گونه های آبزی از جمله ماهیان زینتی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. از آنجا که تکنولوژی نانو در حال رشد است و شمار انواع نانو مواد و کاربردهای آن در حال افزایش است، بنابراین احتمال اینکه این مواد به میزان قابل توجهی به محیط زیست انتشار پیدا کنند یک واقعیت است که با افزایش نگرانی ها از جهت سلامت انسان و محیط زیست همراه است. اگر نانو ذره در سیتوپلاسم مستقر شود حضور برخی مواد درشت دانه می تواند باعث ایجاد آسیب مستقیم یا مرگ سلول در اثر این تعاملات شود و عکس العمل فیزیولوژیکی گونه های ماهی نسبت به نانو ذرات مختلف، متفاوت خواهد بود.