اثر کود فسفر و روابط برخی صفات زراعی دو هیبرید ذرت دانه ای (.Zea mays L) در شرایط تنش خشکی

به منظور تعیین رابطه عملکرد و برخی صفات زراعی و ارزیابی اثر مقادیر مختلف کود فسفر بر صفات مورد بررسی دو هیبرید ذرت دانه ای در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل آبیاری کامل، تنش در مرحله ظهور پانیکول و تنش در مرحله پرشدن دانه اعمال شد. کود فسفر به عنوان عامل فرعی در سه سطح 0، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار (به ترتیب شاهد بدون کود، 100 درصد توصیه کودی و 50 درصد بیش تر از توصیه کودی) و هیبرید به عنوان عامل فرعی فرعی در دو سطح (SC700 و SC704) در نظر گرفته شدند. اثر آبیاری، کود و هیبرید در عملکرد و بسیاری از صفات دیگر معنی دار بود. بیش ترین عملکرد دانه در شرایط آبیاری کامل و کم ترین آن در شرایط تنش در مرحله پرشدن دانه حاصل شد. بین دو هیبرید 700 و 704 در سطوح مختلف آبیاری تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بیش ترین وزن خشک در شرایط آبیاری کامل حاصل شد، که در این شرایط بین مصرف 200 و 300 کیلوگرم در هکتار کود فسفر و استفاده از سینگل کراس 700 و مصرف 100 و300 کیلوگرم در هکتار کود فسفر و استفاده از سینگل کراس 704SC تفاوت معنی داری وجود نداشت. هم در شرایط آبیاری نرمال و هم تنش، بیش ترین همبستگی عملکرد دانه با شاخص برداشت مشاهده شد. براساس رگرسیون گام به گام و تجزیه علیت، هم در شرایط آبیاری نرمال و هم در شرایط تنش، صفات شاخص برداشت و وزن خشک بیش ترین اثر را بر عملکرد دانه داشتند و در برنامه های گزینشی می توانند برای بالا بردن ظرفیت تولید، موثر واقع شوند. بیش ترین وزن خشک از تیمارهای آبیاری کامل، مصرف 200 و 300 کیلوگرم در هکتار کود فسفر و هیبرید SC700 و هم چنین آبیاری کامل، مصرف 100 و 300 کیلوگرم در هکتار کود فسفر و هیبریدSC704 حاصل شد.