اثر محلول پاشی رس کائولین و قطع آبیاری بر خصوصیات کمی گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius L)

بخشی از نور مادون قرمز خورشید در واکنش فتوسنتز گیاه اثری ندارد و عمدتا صرف افزایش دمای گیاه و افزایش تعرق و مصرف آب می شود، محلول پاشی رس کائولین به وسیله بازتابش نور خورشید موجب تعدیل شرایط حرارتی و کاهش تعرق در گیاه می شود. این آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های یک بارخرد شده در سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج اجرا شد. در این آزمایش قطع آبیاری با چهار سطح آبیاری شامل شاهد (آبیاری کامل در تمام مراحل رشد)، قطع آبیاری از مرحله ساقه دهی تا آخر فصل رشد، قطع آبیاری از مرحله گل دهی تا آخر فصل رشد، قطع آبیاری از مرحله پرشدن دانه تا آخر فصل رشد در کرت های اصلی و محلول پاشی رس کائولین شامل: محلول پاشی با آب مقطر (شاهد)، محلول پاشی با رس کائولین 2/5 و 5 درصد، در کرت های فرعی مقایسه شدند. نتایج نشان داد که اثر تنش بر تعداد برگ، وزن طبق، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، عملکرد روغن و عملکرد پروتئین در سطح 1 درصد معنی دار بود. حداکثر عملکرد دانه در تیمار شاهد یا آبیاری کامل به میزان 1084/32 کیلوگرم در هکتار به دست آمد و تیمار قطع آبیاری در مرحله ساقه دهی، گل دهی و پر شدن دانه در مقایسه با شاهد به ترتیب: 44/39 ، 31/42 و 3/2 درصد کاهش عملکرد نشان دادند. در این آزمایش اثر رس کائولین بر وزن برگ، وزن طبق، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، درصد و عملکرد پروتئین در سطح 1 درصد و بر روی صفات درصد روغن و عملکرد دانه در سطح 5 درصد معنی دار بود. محلول پاشی کائولین 2/5 و 5 درصد به دلیل افزایش عملکرد دانه به ترتیب به میزان: 23/73 و 5/49 درصد در مقایسه با شاهد توصیه شد.