چرایی برجستگی قتل عثمان و انتساب آن به امیرمومنان(ع) با تاکید بر نگاه نهج البلاغه

پس از رحلت پیامبراکرم(ص) هدایت جامعه از مسیر اصلی خویش خارج شد و زمامدارانی یکی پس از دیگری زمام حکومت را با شیوه های مختلف در دست گرفتند. مردم در سال 35ق در برابر زمامدار وقت به علت نابسامانی های مختلف شورش نمودند. شورش بر عثمان و در نتیجه قتل وی ازجمله مناقشه های نامبارک پس از رحلت پیامبر خاتم(ص) است که بر اثر خودکامگی عثمان، نارضایتی مردم، بی تابی مخالفان و فتنه گری فرصت طلبان رخ داد. امیرمومنان(ع) در این مناقشه به میانجی گری میان عثمان و شورش کنندگان پرداخت، اما بدعهدی های عثمان و شتاب مخالفان و فتنه افروزی فتنه گران سبب قتل وی گردید. مردم به خلاف روش های انتخاب زمامداران پیشین، خود سراسیمه به سوی علی(ع) شتافتد و زمام حکومت را به دست ایشان سپاردند. نااهلان با انتساب قتل عثمان به امام علی(ع) شورش بزرگی را تدارک دیدند. این مقاله در صدد است تا به چرایی برجستگی این قتل و انتساب آن به حضرت علی(ع) پاسخ دهد. نتایج به دست آمده از این تحقیق بیانگر آن است که فرار از مجازات، ریاست طلبی، عدالت گریزی و کینه ورزی برخی شورشیان و فتنه گران سبب برجستگی این قتل و انتساب آن به امیر مومنان(ع) شده است.