بررسی ارتباط بین راهبردهای مقابله مذهبی مثبت و منفی با میزان امید در سالمندان مراجعه کننده به مراکز روزانه سالمندی در شیراز

سالمندی با تحلیل قوای جسمی و روحی و معلولیت و انزوای اجتماعی همراه است که سبب ناامیدی در سالمندان می شود. امید به زندگی، سبب تقویت انگیزه برای حرکت در مسیرهای منتهی به اهداف مطلوب می گردد. در این راستا، سازگاری مذهبی با استفاده از استراتژی های شناختی و رفتاری مبتنی بر مذهب ، فرد را در مدیریت تنش های عاطفی و ناراحتی های جسمانی یاری میدهد . هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین راهبردهای مقابله مذهبی مثبت و منفی با میزان امید در سالمندان مراجعه کننده به مراکز روزانه سالمندی در شیراز بود.
مواد و این مطالعه به صورت توصیفی و تحلیلی انجام شد. نمونه پژوهش شامل 200 نفر است که به روش نمونه گیری در دسترس از بین جمعیت سالمندان مراجعه کننده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه امید اشنایدر و فرم کوتاه مقابله مذهبی بود. داده های این مطالعه توسط نرم افزارSPSS ورژن 19با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین نمره امید7/48 با انحراف معیار 23/8 بود که نشان داد که میزان امید سالمندان متوسط است. همچنین سالمندان اکثرا از راهبردهای مقابله ای مذهبی مثبت (35/3 ±6/23) استفاده می کردند و از راهبردهای مقابله ای منفی (12/4 ±02/12) کمتر استفاده می شد. به علاوه ارتباط معنی داری بین امیدواری در سالمندان با راهبردهای مقابله مذهبی مثبت (001/0>p، 403/0=r) و منفی (001/0>p، 361/0-=r) وجود داشت در آنالیز رگرسیون خطی نیز راهبردهای مقابله مذهبی 1/23 % از واریانس در نمره امید را تبیین می نمودند.
با توجه به نقش راهبردهای مقابله مذهبی مثبت در ارتقاء امید و راهبردهای مذهبی منفی در کاهش امید لازم است برنامه ریزی هایی اتخاذ گردد که سالمندان به استفاده از شیوه های سازگاری مثبت تشویق گردند.