بررسی تاثیر شکل گسیختگی بر مقاومت تراکمی تک محوره ی نمونه های سنگی

تعیین مقاومت تراکمی تک محوره ی نمونه های سنگی در آزمایشگاه به عنوان یکی از پارامترهای بسیار مهم در مهندسی سنگ همواره با مشکلات زیادی همراه می باشد. یکی از مهم ترین مشکلات در این زمینه، پراکندگی نتایج آزمایش های تراکمی تک محوره و نبود معیار خاصی برای انتخاب داده های معرف مقاومت ماده ی سنگ می باشد. بررسی شکل و نحوه ی شکست نمونه ها در آزمایش تک محوره موید تاثیر به سزای ریزشکستگی ها و ناپیوستگی های میکروسکوپی در شکل شکست و نتایج آزمایش می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که حداکثر نسبت مقاومت تراکمی تک محوره به مقاومت کششی و در نتیجه حداکثر مقدار مقاومت تراکمی تک محوره در شکست نوع کششی ساده بوقوع می پیوندد که این موضوع معرف عدم تاثیر یا تاثیر بسیارکم ریزشکستگی ها در شکست نمونه در این حالت، برخلاف سایر اشکال گسیختگی می باشد. در حد نهایی دیگر حداقل نسبت مقاومت تراکمی تک محوره به مقاومت کششی و نیز مقاومت تراکمی تک محوره متعلق به نمونه هایی است که دارای شکست نوع برشی ساده بوده و در این حالت شکستگی نمونه به طور کامل متاثر از ریزشکستگی ها می باشد. بنابراین با توجه به نسبت مقاومت تراکمی تک محوره به مقاومت کششی و هم چنین شکل شکست نمونه ها به راحتی می توان داده های واقعی معرف مقاومت تراکمی تک محوره ی ماده ی سنگ را انتخاب نمود. در این تحقیق معیار مناسبی جهت انتخاب داده های درست آزمایش تراکمی تک محوره ارائه گردیده است.