ارتباط بین وضعیت محیط عمل حرفه ای با استرس ادراک شده پرستاران در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان

پرداختن به مسائل روانی و اجتماعی کارکنان، از جمله استرس یا فشار عصبی از مسائل بسیار حاد در سازمان های امروزی می باشد که سلامت جسمی و روانی نیروی کار را به خطر انداخته و هزینه سنگینی به سازمان ها وارد می سازد. با توجه به اینکه محیط های کاری بخش ویژه ، حرفه ای و چالش برانگیزتر می باشند. مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بین ماهیت محیط عمل حرفه ای با استرس درک شده پرستاران در بخش های مراقبت ویژه نوزادان پرداخته شده است.
مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. حجم نمونه شامل کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان استان آذربایجان شرقی می باشد (110نفر). ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه محیط عمل حرفه ای اریکسون و همکاران و پرسشنامه استرس کلی درک شده کوهن می باشد. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.
نتایج مطالعه نشان می دهد پرستاران شاغل مطابقت بخش های مراقبت ویژه نوزادان با آیتم های محیط عمل حرفه ای را در سطح متوسط ارزیابی کردند و انگیزه درونی برای کار (0/03p= و 0/20-r = )،کنترل روی عمل (0/02p= و 0/28-r = )، ارتباط با پزشکان (0/03p= و 0/19-r = ) و کار تیمی (0/04p= و 0/18-r = ) ارتباط آماری معکوس و معنی داری با استرس کلی ادراک شده پرستاران بخش های مراقبت های ویژه نوزادان نشان دادند.
شناسایی وضعیت محیط عمل حرفه ای و تلاش برای اعتلای آن در کاهش استرس پرستاران و سلامت نیروی انسانی شاغل و تاثیرگذاری بر نحوه و کیفیت خدمات مهم می باشد. استرس کلی پرستاران بر سلامت نیروی انسانی شاغل و تاثیرگذاری بر نحوه و کیفیت خدمات مهم می باشد.