بررسی تطبیقی موارد مختص فسخ عقد بیع در حقوق ایران و فقه امامیه

در زمینه خیار حیوان در حقوق ایران ، اگر مبیع حیوان باشد مشتری تا سه روز از حین عقد اختیار فسخ معامله را دارد و به معین یا کلی بودن مبیع توجهی نداشته است اما در فقه امامیه مبیع حتما باید معیین باشد و خیار حیوان در مبیع کلی راه ندارد . در موضوع خیار تاخیر ثمن ، قانون مدنی چهار شرط ، معیین یا کلی در معین بودن مبیع ، موجل نبودن بیع ، گذشتن سه روز از تاریخ بیع و عدم تسلیم مبیع یا ثمن را برای ایجاد خیار لازم می داند ، لیکن در فقه امامیه برخی از فقها معتقدند علاوه بر چهار شرط مذکور حیوان نبودن مبیع را هم از جمله شروط لازم برای خیار تاخیر ثمن می دانند . در فقه امامیه خیاری تحت عنوان « خیار مایفسد من یومه وجود دارد» که قانون مدنی این خیار را به صورت جزئی از خیار تاخیر ثمن آورده است و قانون تجارت الکترونیکی این خیار را مردود دانسته است . در حقوق ایران عاملی برای فسخ عقد بیع با عنوان « حق انصراف » وجود دارد که در خرید و فروش های الکترونیکی کاربرد دارد اما در فقه امامیه چنین خیاری وجود ندارد . در زمینه های خیار مجلس ، فسخ به علت نقص مبیع قبل از تسلیم و فسخ به علت حق انتفاع شخص ثالث بر مبیع بین حقوق ایران و فقه امامیه اختلافی دیده نمی شود.