رابطه پزشک و بیمار، روش های آموزش یک مهارت در بالین

ایجاد ارتباطی دوطرفه و پویا بین پزشک و بیمار، منجر به جمع آوری دقیق اطلاعات، تشخیص صحیح، درمان و پایبندی به درمان خواهد شد. مهارت ارتباط با بیمار، نیازمند آموزش است. آموزش این مهارت در بالین بیمار با چالشهایی روبرو است. بیمارستانهای شلوغ، زمان ناکافی، شرایط بیمار و عدم آگاهی اساتید بالینی، فرصت طلایی آموزش را از دانشجویان می گیرد. هدف از این مطالعه، مروری بر روش های آموزش مهارتهای ارتباطی در پزشکی است.
در این مطالعه مروری، پایگاه های اطلاعاتی لاتین شامل Pubmed، Proquest، Google scholar، Web of science و Ovid با کلید واژه های لاتین و منابع اطلاعاتی فارسی شامل Magiran، Iran medex و SID نیز با کلید واژه های فارسی جستجو شدند. همه پژوهشها، طی سالهای 2000 تا 2017 که در ارتباط با موضوع بودند، وارد مطالعه گردید.
در بررسی اولیه 103 مقاله یافت شد. پس از حذف موارد تکراری، مطالعه چکیده مقالات و تعیین تطابق با هدف مطالعه، 38 مقاله باقی مانده، به دقت مطالعه گردید. روش هایی چون استفاده از بیمارنمای آموزش دیده، ضبط ویدئو و بازنمایش آن، ایفای نقش، استفاده از چک لیست و آموزش از طریق کامپیوتر، برای آموزش این مهارت در موقعیتهای بالینی متنوع، مطرح گردید.
روش های نوین و موثر زیادی در زمینه آموزش مهارت ارتباط با بیمار در پزشکی وجود دارد که در برخی از آنها نیاز به وجود بیمار واقعی هم نیست. آگاهی اساتید از قوت، ضعف و کاربرد هر روش، می تواند نقش مهمی در بهبود فرایند آموزش داشته باشد.