بررسی فیتوشیمیایی اسانس دراکوتیپ های مختلف گیاه دارویی Teucrium persicum Boiss. در استان فارس

مریم نخودی (Teucrium persicum Boiss.) یک گیاه بومی ایرانی متعلق به تیره نعناعیان می باشد که در درمان بیماری های گوارشی استفاده می شود و 12 گونه آن در ایران وجود دارد. به این منظور، پژوهشی جهت بررسی و مقایسه ترکیبات اسانس گیاه Teucrium persicum در چهار منطقه جغرافیایی استان فارس در سال 1393 صورت گرفت. این مناطق شامل داراب- گردنه بزن، منطقه کوه زیره داراب، قیرکارزین و زاخارویه به ترتیب با 1500، 1400، 950 و 800 ارتفاع از سطح دریا بودند. ن م و ن ه ب ر داری از ان د امه ا ی ه و ا? ? (گ ل و ب ر گ) گ ? ا ه در مرحله گلدهی ان ج ا م گ ر ف ت و در دمای اتاق خ ش ? و اس ا ن س آن ب ه روش ت ق ط ? ر ب ا آب ب ا اس ت ف ا ده از دس ت گ ا ه ? ل و ن ج ر اس ت خ ر اج گ ر د? د . ج ه ت ش ن ا س ا ? ? ت ر ? ? ب ا ت اس ا ن س از دس ت گ ا ه GC/MS اس ت ف ا ده ش د . در مجموع 93 ترکیب در اسانس جمعیت های T. percicumشناسایی شد که تعداد و نوع ترکیب ها در اسانس این جمعیت ها، تفاوت زیادی دارد. بیشترین ترکیب اسانس متعلق به رویشگاه کوه زیره داراب (68 ترکیب) شناسایی شد، در حالی که بیشترین بازده اسانس در رویشگاه زاخارویه (3/0 درصد) مشاهده شد. رویشگاه کوه زیره داراب بالاترین درصد از آلفا پینن، بتا- پینن، لیمونن و والریانول دارای کیفیت بالایی از اسانس بوده و بهترین محل رویش برای گیاه T. percicum در این پژوهش می باشد. ترکیب های آلفا-پینن، بتا-پینن، ای کاریوفیلن و کاریو فیلن اکسید به عنوان ترکیبات مهم اسانس در هر چهار منطقه بودند.